ریشه و تعریف واژه:عبادت از ریشه عَبَدَ» و به معنای پرستش و اطاعت خاشعانه و نهایت خضوع است. از ریشه عبد دومصدر عبودیت و عبادت مشتق شدهاست. این دو واژه در عبری و عربی کاربرد داشته و معنی همسان دارد.
ابوعلی سینا گفتهاست::: العباده هی غایه الخضوع و التذلّل (عبادت نهایت خصوع و فروتنی است). مرتضی مطهری در تعریف عبادت
میگوید: پرستش آن حالتی است که در آن انسان یک توجهی میکند که از ناحیه
باطن خودش به آن حقیقتی که او را آفریدهاست و خودش را در قبضه قدرت او
میبیند، خودش را به او نیازمند و محتاج میبیند . در واقع سیری است که
انسان از خلق به سوی خالق میکند. این امر اساساً قطع نظر از فایده و اثری که داشته باشد، خودش یکی از نیازهای روحی بشر است.
کتاب باز 1400
درباره این سایت